Doula w starożytnym greckim oznaczała służącą. W obecnych czasach to określenie wróciło w latach 60. i oznaczało kobietę doświadczoną w swoim macierzyństwie, która wspiera młoda mamę w karmieniu piersią i opiece nad dzieckiem. Potem zakres działania „douli” został rozszerzany o wspieranie w ciąży i porodzie. 

Dzisiaj doule stają się coraz bardziej popularne a w niektórych krajach wchodzą już do standardu. 

Doula wspiera kobietę w czasie ciąży, porodu i połogu. Pomaga zebrać informacje na temat różnych procedur, procesu porodu i innych ważnych elementów porodu i połogu. W trakcie porodu wspiera rodzącą i/lub jej partnera. Pomaga rodzącej oddychać, zmieniać pozycje, skupić się na porodzie, znaleźć w sobie siłę do rodzenia. Niejednokrotnie jest nieoceniona pomocą. Po porodzie również wspiera kobietę emocjonalnie i fizycznie. Pomaga skierować do odpowiednich specjalistów, jeżeli jest to konieczne. 

W niektórych krajach istnieje podział na doule porodowe i doule połogowe. Wydaje się to dość logiczne, jednak w Polsce doule zajmują się zazwyczaj i jednym i drugim. 

Ponad to doula nie stoi na linii kobieta rodząca – lekarz czy położna. Nie powinna podważać decyzji kobiety oraz personelu medycznego. Jej zadaniem jest wspieranie kobiety rodzącej w jej planie porodu, a nie decydowanie za nią. Również nie wybiera miejsca porodu ani nie decyduje, jaki poród ma być. To należy do kobiety. Doula wspiera kobietę w jej wyborach. 

Doule równie często wspierają kobiety w ich drodze do macierzyństwa. Wspierają kobiety jeszcze przed zajściem w ciążę lub po utracie dziecka. 

Od stycznia 2015 roku w Polsce doula znajduje się na liście zawodów.